Pięknie jest! Kładki przez bagna ,zbiornik wodny Wyżary, Uroczysko Piereciosy i cudny las

  Leśny zbiornik wodny Wiżary widziałam i opisałam już kilka lat temu. Nie jestem fanką sztucznych tworów wodnych więc i nie bardzo spieszyłam się z powrotem w te miejsce. Jednak szukając w internecie ciekawego miejsca na niedzielny spacer natknęłam się na stronie nadleśnictwa na wzmiankę o kładkach wśród bagien , które powstały tuż za zbiornikiem. Uznaliśmy ,że to świetny pomysł i już po chwili jechaliśmy leśną, wyboistą drogą w stronę Królowego Mostu. W tej wsi bywamy tak często ,że nie zatrzymaliśmy się nawet na chwilę i jechaliśmy dalej już przyzwoitą ,asfaltową drogą. Minęliśmy wieś Załuki z uroczym mieszkańcem czyli bocianem ,który nie chce opuszczać swojej wsi nawet na zimę , urokliwy Radunin z ciekawą zabudową i podmurówka pozostałą po spalonym dworze. Jeszcze chwila i znajdujemy się przy zbiorniku wodnym Wiżajny. Poza nami są tylko dwie pary ,które wybrały te miejsce na wspólne grillowanie.
  W powietrzu czuć wiosnę, słońce świeci dość mocno i jest po prostu cudnie!

Wiżary jeszcze całe w lodzie

 Idziemy za zbiornik. Tam znajdują się kładki, jest to także ścieżka szlakiem Powstania Styczniowego. W tej okolicy bowiem miała miejsce potyczka wojsk rosyjskich z powstańcami. Ale o tym później.

 Niewielki kawałek trzeba przejść  po rozłożonych deskach lub obok nich. Na razie nie ma problemu ponieważ ziemia jest jeszcze zmrożona.

Wchodzimy na drugą kładkę. Wokół jest tak pięknie ,że zostajemy tu dłużej. Z trzcin uciekają przestraszone żurawie. Chwilę latają by przysiąść spory kawałek od nas.

W oddali wielkie żeremie bobra

Kładki to tylko początek tej trasy. kiedy z nich schodzimy w lesie ukazuje się nam leśna galeria.Prawdę mówiąc nie jestem zwolenniczką tego typu upiększeń przyrody. Nie bardzo rozumiem czemu to ma służyć. Nic mi tu nie pasuje.no ale cóż podobno o gustach się nie dyskutuje.

?????

A tutaj golasek lezący na ziemi . Powstaniec z dwoma ranami??? nie wiedzieć czemu bez ubranka? Wrażliwcy zasłońcie oczy.

Zostawiamy galerię w tyle i idziemy dalej . Las tu jest niezwykle piękny. bez nasadzeń w rzędach z dużą ilością samosiewek. Czysta natura ,prawdziwy rezerwat.

Teren pełen jest tajemniczych dołów lub okopów. Nie są chyba jednak z czasów powstania styczniowego. Może to pozostałość po polowym obozie armii radzieckiej ,który podobno gdzieś tu się znajdował.

po chwili dochodzimy do wielkiej polany z lizawkami. Żyje bowiem tutaj stado żubrów. Nam niestety nie udało się go zobaczyć. Wchodzimy jednak na usytuowaną na skraju łąki wieżę widokową. w tych uroczych warunkach konsumujemy drugie śniadanie.

Podążamy dalej piękną ,malowniczą leśną drogą.

Dochodzimy do niewielkiej góry Uroczyska Piereciosy.  Dzisiaj to spokojne miejsce i aż trudno uwierzyć ,że było świadkiem jednej z większych potyczek Powstania Styczniowego w naszym regionie. Do walki staną nowo powstały oddział powstańczy dowodzony przez Onufrego Duchyńskiego. Bardzo słabo wyposażeni w broń głównie myśliwską i kosy ,a także podobno kije stanęli naprzeciw doskonale wyposażonej regularnej armi rosyjskiej z 3 armatami ( mieli jeszcze jedną ale utknęła w rzece) i sztucerami. Bitwa zakończyła się klęską powstańców. Z około 250 zginęły 32 osoby reszta rozpierzchła się po lasach. O tej bitwie jest sporo informacji w internecie wiec polecam poczytać w końcu to nasza historia. Ja spędziłam przed komputerem dobre kilka godzin czytając o tej bitwie i nie tylko.

Piereciosy

Powoli wracamy tą samą drogą.

Lecą żurawie

 Jeszcze na chwilę zaglądamy za staw by odkryć wielką tamę zrobioną przez bobry. Dzięki jeszcze zmarzniętemu podłożu udało się podejść bliżej. Zapewne za chwilę nie będzie to możliwe.

Bobrza tama 

To był bardzo piękny dzień!