W poszukiwaniu Pałacu Kawelina

Pod koniec lutego wspomniałam na swoim blogu o Mikołaju Kawelinie ,a było to tutaj >http://spodpsiejgorki.blogspot.com/2012/02/maa-wies-i-wielki-hrabia.html . Była to osoba niezwykle zasłużona dla białostockiego sportu   o bardzo ciekawym choć trochę tajemniczym życiorysie. Z pochodzenia był Rosjaninem .W  latach 1890-1891 prawdopodobnie poznał swego rówieśnika Józefa Piłsudskiego,który został wysłany na Syberię za działalność wywrotową. Piłsudski 21 lutego 1900r został aresztowany i osadzony w X pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Po 11 miesiącach rozpoczął  głodówkę , dzięki przekonująco symulowanemu obłędowi został umieszczony w więzieniu w Petersburgu, skąd w maju 1901 udało mu się uciec.Wielce prawdopodobne jest ,ze dzięki pomocy Kawelina, który był wysokiej rangi oficerem Gwardii Carskiej. W nagrodę władze polskie podarowały Kawelinowi majątek w Majówce. Małżeństwo Kawelinów ukochało sobie to miejsce i przebywało tu do 1914 roku. Po wybuchu pierwszej wojny  wyjeżdżają do Nicei, Tam rozwodzą się. a Mikołaj Kawelin wraca sam do Polski w 1921 r  a co ciekawe dostaje polskie obywatelstwo.Postanawia odbudować spalony przez Niemców w 1915r pałac.
( Wiadomości te zaczerpnęłam z książki Zbigniewa  Karlikowskiego Sto lat Białostockiego Kolarstwa).

   Pałac piękniał . Były w nim salony, pokoje stołowe, gościnne,gabinet osobisty ,łazienki sanitariaty.W salonie stał fortepian , na podłodze leżały perskie dywany.Były tez stylowe meble i kanapy. Obok pałacu Kawelin wybudował kort tenisowy.
 W sierpniu 1939 r Kawelin opuszcza Majówke i wyjeżdża do Warszawy. gdzie umiera w 1944 roku.
W pałacu Majówka władze radzieckie urządzają sierociniec dla dzieci , które potem wywożą w głąb Rosji. Wycofując się niszczą i palą pałac.Po wojnie postanowiono zatrzeć wszelkie ślady po pałacu. Budynek zostaje rozebrany ,a z cegieł wybudowane zostają  nadleśnictwa np Dojlidy.Resztę dokończyła okoliczna ludność i poszukiwacze skarbów.( Z. Karlikowski)
  Chociaż mieszkam blisko Majówki nigdy tam nie byłam. Zawsze byłam przekonana ,że nic ale to nic tam nie ma.Ku mojemu zaskoczeniu w ubiegłym tygodniu dostałam od Anonima komentarz pod moim postem,że jednak coś zostało.Niewiele ale jednak coś.
 Z dużym zainteresowaniem udałam się na rekonesans tego miejsca. W Majówce przy samej szosie mijamy dwa domy.W las prowadzi nas niegdyś prywatna,wybrukowana, Kawelinowa droga. W czasach świetności stał tu szlaban , stróżówka i nie każdy mógł tu wjechać.Teraz  jedynym problemem jest straszna nierówność drogi. Prawdę mówiąc nie wiemy gdzie był pałac. Jedyna wskazówka jest ten bruk.Po ok 2 kilometrach przejeżdżamy mostek , widzimy stare, parkowe klony oraz zdziczałą aleję dereniowa.Bruk się kończy.kończy. Domyślamy się ,że to na pewno gdzieś tu. Czy w miejscu tego lasu jeszcze 70 lat temu mógł stać okazały pałac? Czy tu mogło tętnić życie? Nie do wiary jaką siłę ma przyroda ,a czas zamazuje dawne zupełnie inne czasy.Przyznam ,że w pierwszej chwili nie trafiliśmy.Postawiłam na to ,że teren będzie płaski. Okazało się ,że resztki a nawet okruszki pałacu znajdują się na niewielkiej górce. Dól na dole. Niektóre po pałacowych piwnicach. ale chyba większość pokopanych ręką człowieka.Och szukało się tutaj tych skarbów szukało. Widok niesamowity,. Znalazłam nawet wystającą rurę chyba kanalizacyjną. Resztki murów mieszają się z korzeniami drzew. Niektóre doły poprzykrywane gałązkami. Trzeba bardzo uważać by nie wpaść. Przedzierając się chaszcze docieramy do leśnej rzeczki Płoski. Widać jeszcze ślady jej regulowania. Oglądając się widzę ze droga do tego miejsca też obsadzona była dereniami i chyba kaliną.Mieliśmy tam wpaść tylko na chwile ,a w byłym majątku majówka spędziliśmy dobre trzy godziny.

Kiedy Kawelin wrócił z Nicei z młodą żoną cała 2 km szosa była udekorowana światełkami oraz pochodniami.Na spotkanie nowożeńcom wyjechała cała straż ogniowa wsi Kamionka, kilkuset mieszkańców pobliskich wsi.ponad 600! jeżdżców harcowało na koniach za samochodem Kawelina

resztki Kawelinowego bruku

Rzeczka Płoska

Po obu stronach drogi derenie

W pałacu u wejścia były dwa duże akwaria z rybkami

Służba składała się z 18 osób

W pałacu były łazienki ,sanitariaty  ( hura! jest ! jest!  Adam chodź rura w ziemi ,znalazłaaaam!)

W pałacu dominował język rosyjski i francuski. Po polsku rozmawiano ze służbą

Juz nie długo i tego nie będzie widać.Przyroda nie zna sentymentów

W swoim pałacu w Majówce gościł zespoły artystyczne, tancerki zapraszane specjalnie z Francji

Coś jest pod tymi kijkami,coś okrągłego betonowego

Będac często we Francji przywoził do pałacu wszelkie nowinki techniczne

Przykre

Czyżby resztki pieca?

Widać jeszcze resztki po regulacji rzeki

Teren pałacowy

A trochę dalej wita nas to

Droga leśna specjalnie wybrukowana dla Pana Hrabiego

Fornale codziennie przywozili do pałacu warzywa ,owoce ,nabiał...

Znów droga prowadząca nad rzekę wysadzana dereniami

 Ach gdzie ten pałac ,gdzie te korty z chłopcami podającymi piłeczki...


(wykorzystałam wiadomości z książki Zbigniewa Karlikowskiego)